Όλυμπος

Όλυμπος


Όλυμπος. Δεν είναι απλώς ένα βουνό. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος φυσικής ομορφιάς, ιστορίας και μυθολογίας. Υψώνεται περήφανα, σαν γιγάντιος πύργος σχεδόν στα 2.918 μ., χωρίς κανένα γύρω βουνό να αμφισβητεί την κυριαρχία του.

Είναι το υψηλότερο βουνό της Ελλάδας, γνωστό παγκοσμίως κυρίως για το μυθολογικό του πλαίσιο, καθώς στην κορυφή του (Μύτικας-2918 μ.) κατοικούσαν οι Δώδεκα «Ολύμπιοι» Θεοί, σύμφωνα με τη θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων. Είναι, επίσης, το δεύτερο σε ύψος βουνό στα Βαλκάνια, μετά τη Ρίλα της Βουλγαρίας.

Για την ετυμολογία της ορεωνυμίας «Όλυμπος» έχουν εκφραστεί διάφορες εκδοχές (ουρανός, λαμπρός, ψηλός, βράχος κ.α.). Κατά μία εκδοχή, η λέξη Όλυμπος είναι προελληνικό τοπωνύμιο αγνώστου ετύμου, του οποίου η αρχική σημασία θα πρέπει να ήταν απλά «βουνό».

Δεσπόζει επιβλητικός στα όρια Μακεδονίας και Θεσσαλίας, με μια σειρά από ψηλές κορυφές, που αυλακώνουν βαθιές χαράδρες, γύρω από τις οποίες εκτείνεται μια περιοχή ιδιαίτερης βιοποικιλότητας. Για την προστασία της μοναδικής αυτής κληρονομιάς, ανακηρύχθηκε ήδη από το 1938 ως ο πρώτος Εθνικός Δρυμός της Ελλάδας.

Εκείνος που ανέβηκε πρώτος στην κορυφή του μυθικού βουνού, τον Μύτικα, ήταν ο Χρήστος Κάκκαλος, ο Λιτοχωρίτης κυνηγός και λαουτάρης, οδηγώντας ως εκεί δύο Ελβετούς, τον περίφημο φωτογράφο Frédéric Boissonnas και τον συνοδό του, Daniel Baud – Bovy, στις 2 Αυγούστου 1913. «Ο Όλυμπος μας φώναζε από τόσον καιρό», σημειώνει ο Ελβετός Boissonas, στο χρονικό του. «Η ομορφιά του δεν είναι μόνο στη φύση. Η ομορφιά του, είναι ομορφιά πνευματική. Εκφράζει το θείο”. Ο δρόμος πλέον για τις κορυφές είχε ανοίξει.

Κάθε χρόνο χιλιάδες φυσιολάτρες επισκέπτονται τον Όλυμπο, για να θαυμάσουν από κοντά τη γοητεία της φύσης του και να χαρούν την περιήγηση στις πλαγιές του. Ακόμη περισσότεροι είναι οι ορειβάτες και αναρριχητές που συρρέουν από κάθε γωνιά του πλανήτη, για την κατάκτηση των κορυφών του, κυρίως του «Μύτικα», την κατοικία των 12 ολύμπιων θεών.